ΕΡ. Πως σχολιάζεις την εποχή που αναδείχτηκες με τη σημερινή.
ΑΠ. Πάντοτε έβγαιναν μουσικοί και τραγουδιστές και δε θα σταματήσουν να βγαίνουν γιατί η μουσική δεν τελειώνει ποτέ. Εκείνα τα χρόνια την ΄΄σπρωξιά΄΄ για να μπεις στο τραγούδι σου την έδιναν οι φίλοι, οι γνωστοί και οι συγγενείς, σήμερα την έχεις από την τηλεόραση. Άλλαξαν τα πράγματα! Όχι πως σήμερα δεν υπάρχουν παρέες νέων ανθρώπων που σμίγουνε και κάνουνε το δικό τους, αλλά δυστυχώς η δύναμη τους είναι μικρότερη από αυτή των μέσων ενημέρωσης.
ΕΡ. Ποια θεωρείς τα κυριότερα σκαλοπάτια στη πορεία σου;
ΑΠ. Κατ΄ αρχήν ο τόπος που γεννήθηκα, ο τρόπος που μεγάλωσα, οι φίλοι μου, οι συνεργασίες μου, αλλά και οι άνθρωποι που καθημερινά είναι δίπλα μου…η Μάρω, ο Μάνος και ο Αντώνης.
ΕΡ. Είναι τώρα πιο ανοιχτές οι πόρτες και οι ευκαιρίες για ένα νεαρό από μια επαρχιακή πόλη, που ξεκινά να μπει στο…στίβο του πάλκου και στις μεγάλες πίστες; Και υπό ποιες προυποθέσεις
ΑΠ. Δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για κλειστές η ανοιχτές πόρτες, εύκολες η δύσκολες καταστάσεις. Εγώ αυτό που θέλω να πω, είναι ότι ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με άνθη, αλλά από την άλλη αν κάποιος θελήσει να μπει στη μεγάλη αγκαλιά της μουσικής θα πρέπει από την αρχή να έχει καταλήξει ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει, να έχει τα ανάλογα προσόντα, ένα οποιοδήποτε μουσικό όργανο βοηθάει πολύ, αλλά πάνω από όλα σωστές επιλογές, γιατί από τη μια έχουμε τα πολλά φώτα και τη μεγάλη λάμψη, και από την άλλη τα λιγότερα φώτα και την αχτίδα!
ΕΡ. Ποιες είναι οι δυσκολίες για να μείνει κανείς στη επιφάνεια σ΄ αυτό το σκληρό ανταγωνισμό.
ΑΠ. Δυσκολίες δεν αντιμετωπίζει κάποιος για να μείνει στην επιφάνεια, αρκεί να διαθέτει το χάρισμα του καλού ερμηνευτή που με τη φωνή του να χαρίζει διαχρονικότητα και αθανασία στα τραγούδια.
ΕΡ. Που έχεις κατασταλάξει εσύ, σε τι συμπέρασμα, τι είναι τελικά αυτό που διακρίνει αυτό που λένε ποιοτικό τραγούδι από αυτό που λένε εμπορικό τραγούδι. Τι τα διαχωρίζει. Έχει να κάνει με τις πωλήσεις; Ή με κάτι άλλο;
ΑΠ. Αυτό που διακρίνει το ποιοτικό τραγούδι από το εμπορικό μπορεί να το καταλάβει και ένα μικρό παιδί. Το ένα είναι τάμπα-τούμπα και έχει ημερομηνία λήξης και το ποιοτικό είναι αυτό που κατέχει ξεχωριστή θέση στη καρδιά μας, μια ολόκληρη ζωή. Ωστόσο υπάρχουν δισκογραφικές δουλειές μεγάλης αξίας που έχουν σημειώσει μεγάλες πωλήσεις και συνεχίζουν. Το πρόβλημα σήμερα είναι η σύγχυση που δημιουργούν οι δισκογραφικές εταιρείες. Κανείς δε γνωρίζει σήμερα τις πραγματικές πωλήσεις ενός δίσκου. Ένα δελτίο τύπου και καμιά εικοσαριά διαφημίσεις στη τηλεόραση είναι αρκετά να κάνουν ένα δίσκο πλατινένιο! Κρίμα κι΄ άδικο είναι να αγοράζεις σήμερα ένα δίσκο και σε τρεις μήνες το πολύ είναι για πέταμα.
ΕΡ. Με την ΄πατρίδα΄ το Ηράκλειο, ποια είναι τώρα η σχέση σου. Σε τι επίπεδο διατηρείται.
ΑΠ. Το Ηράκλειο είναι η πόλη που με μεγάλωσε, που έκανα τα πρώτα μου μουσικά βήματα μαζί με τον Ζαχαρία Δραμουντάνη τον Γιώργο Περογιαννάκη κ.ά .Ακόμα θυμάμαι την πρώτη μας συναυλία στο Καπετανάκειο, 17 Νοεμβρίου του ’79, για το Πολυτεχνείο που η αυλή του γέμισε από εκατοντάδες συμμαθητές μας και συμμαθήτριες μας. Ωραία χρόνια. Το Ηράκλειο μου έχει χαρίσει πολλές συγκινήσεις, αλλά πάνω απ΄ όλα σπουδαίους φίλους και αποτελεί πια σημείο αναφοράς στη ζωή μου.
ΕΡ. ΄΄Τραγουδιστικά΄΄ το Ηράκλειο, την Κρήτη, πως τα βλέπεις. Με τι - εκτός από τα παραδοσιακά - ΄΄τρέφεται΄΄
ΑΠ. Πιστεύω ότι η Κρήτη έχει τόσο σημαντικό μουσικό πολιτισμό που δεν έχει ανάγκη καμιάς άλλης ΄΄μουσικής τροφής΄΄. Κατά καιρούς δέχεται όπως άλλωστε συμβαίνει και στα άλλα μέρη της Ελλάδας, διάφορα μουσικά ρεύματα τα οποία ευτυχώς έρχονται και φεύγουν τόσο γρήγορα που τις περισσότερες φορές δεν το καταλαβαίνεις.
ΕΡ. Πως θα μιλούσες για το Ηράκλειο, τι θα ΄λεγες - για όλους και για όλα – με στίχους. Με ποιους στίχους
ΑΠ. Του Κρητικού πελάγους παλιά πειρατικά
με φέρανε κοντά σου καράβια μυθικά
του πρίγκιπα τα κρίνα στα χέρια μου κρατώ
του Ηρακλείου δρόμους για σένα περπατώ.
Στίχος του Ηλία Κατσούλη από τον δίσκο μου ΄Μυθικά καράβια΄, σε μουσική του Γιώργου Αρσενίδη.
ΕΡ. Έκανες ένα δίσκο με παραδοσιακά κομμάτια. Θα άφηνες το έντεχνο η το λαικό, για το δημοτικό, το παραδοσιακό, με τον τρόπο που εκφράζεται στη Κρήτη; Ή με κάποιο άλλο τρόπο.
ΑΠ. Προφανώς αναφέρεσαι στα ΄Τιμαλφή΄. Δίσκος με ιδιαίτερη σημασία.
Κατ΄ αρχήν το δημοτικό είναι αυτό που ακούω από παιδί, με αυτό μεγάλωσα και είναι αυτό που με κρατά όρθιο και πιστεύω ότι με σωστό τρόπο εκφράζεται, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων που προσπαθούν να βάλουν την Κρητική μουσική σε άλλους δρόμους δυστυχώς χωματόδρομους! Τώρα για το έντεχνο λαικό να πω ότι έχω αφιερώσει πολύ χρόνο για να μάθω να το τραγουδώ και συνεχίζω. Σπουδαίοι Έλληνες συνθέτες, μου έχουν εμπιστευθεί τα τραγούδια τους, σε συναυλίες και σε δίσκους και θα ΄ταν κρίμα να αφήσω το ένα για χάρη του άλλου αφού και τα δυο θέλω να πιστεύω, ότι τα κατέχω καλά και με συγκινούν εξίσου. Άλλωστε μη ξεχνάτε ότι τη μεγάλη του δύναμη το έντεχνο, την χρωστάει στη παραδοσιακή μας μουσική και στο δημοτικό μας τραγούδι.
ΕΡ. Εσύ τι μουσική ακούς σπίτι σου. Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι;
ΑΠ. Ακούω πολλά είδη μουσικής, κατά διαστήματα όμως καταπιάνομαι με μουσικές και τραγούδια που γράφτηκαν πριν από πολλά χρόνια. Για παράδειγμα αυτή την εποχή ακούω παλιές ηχογραφήσεις με τις μεγάλες φωνές του Σμυρνέικου, πριν από λίγο άκουγα τους Πρωτομάστορες, μετά τη Σμύρνη θα ακούσω Αιγαιοπελαγίτικους αμανέδες και αργότερα το μουσικό πλούτο της Ηπείρου και της Μακεδονίας. Με μαγεύει το σύρσιμο του δοξαριού, ο λυγμός του κλαρίνου και το βιολί του Στάθη Κουκουλάρη. Τώρα για το τραγούδι δε θα σας πω το ένα που μου ζητάτε γιατί θα αδικήσω τα δεκάδες άλλα.
ΕΡ. Καινούρια δουλειά;
ΑΠ. Μετά το ΄Ένα κομμάτι ουρανό΄ σε μουσική του Γιώργου Δεσποτίδη και σε στίχους του Ηλία Κατσούλη, βρίσκομαι στο στάδιο της προετοιμασίας για το επόμενο δισκογραφικό βήμα. Μέχρι τότε όμως σας προτείνω τον δίσκο που έχει τίτλο ΄Στο Νότο έρωτας φυσά΄ σε μουσική του Γιάννη Νικολάου, που συμμετέχω με τέσσερα ακριβά κατά την άποψη μου τραγούδια.
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο περιοδικό της εφημερίδας ΄ΠΑΤΡΙΣ΄
Τεύχος 80 – Ιανουάριος 2006.
YouTube
MySpace
Αρχική Σελίδα
